-
1 popłakać się
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popłakać się
-
2 popłakać się
-
3 popłakać\ się
сов. заплакать, всплакнуть+rozpłakać się, zapłakać
-
4 popłakać się
[поплакачь шіê]v.dk -
5 popłakać się
поплакатися -
6 pobeczeć się
-
7 pobeczeć\ się
сов. разг. разреветься, расплакаться+poryczeć się, popłakać się
-
8 popła|kać
pf (popłaczę) Ⅰ vi to have a cry- trochę sobie popłakała i uspokoiła się she had a (little) cry and calmed downⅡ popłakać się to be moved to tears- popłakać się z radości/z żalu to cry tears of joy/sorrow- popłakać się ze śmiechu to cry with laughterThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > popła|kać
-
9 всплакнуть
-
10 заплакать
глаг.• zapłakać* * *beknąć, popłakać się, zapłakać -
11 поплакатися
popłakatysjaдієсл. -
12 поплакать
глаг.• popłakać* * *popłakać, spłakać się -
13 porycz|eć
pf (poryczysz, poryczał, poryczeli) Ⅰ vi 1. (ryczeć przez pewien czas) [bydło] to moo, to low; [lew, niedźwiedź] to roar; [osioł, muł] to bray 2. pot. (popłakać) to bawl; to blub(ber) pot.- zostaw ją, poryczy sobie trochę i przestanie leave her alone, she’ll stop blubbering after a whileⅡ poryczeć się pot. to bawl; to blub(ber) pot.- poryczeć się ze śmiechu/z radości to weep from laughter/joy- mało się nie poryczałam I nearly criedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > porycz|eć
См. также в других словарях:
popłakać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozpłakać się ze wzruszenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Popłakać się z radości, żalu. Popłakać się ze szczęścia. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popłakać — dk IX, popłakaćpłaczę, popłakaćpłaczesz, popłakaćpłacz, popłakaćał «spędzić chwilę na płaczu, płacząc trochę» Popłakać na filmie. Popłakać po stracie kogoś bliskiego. popłakać się «wzruszyć się aż do płaczu; rozpłakać się, zapłakać» Popłakać się… … Słownik języka polskiego
upłakać się — dk IX, upłakać sięczę się, upłakać sięczesz się, upłakać sięacz się, upłakać siękał się upłakiwać się ndk VIIIb, upłakać siękuję się, upłakać siękujesz się, upłakać siękuj się, upłakać sięiwał się, rzad. «mocno popłakać; spłakać się» Upłakała się … Słownik języka polskiego
spłakać się — dk IX, spłaczę się, spłaczesz się, spłacz się, spłakał się «mocno, serdecznie popłakać; wylać wiele łez, zmęczyć się płaczem» Spłakać się z radości. Spłakać się na pogrzebie. Spłakać się jak bóbr. Bardzo się spłakać … Słownik języka polskiego
napłakać — dk IX, napłakaćpłaczę, napłakaćpłaczesz, napłakaćpłacz, napłakaćał «wylać łzy» zwykle we fraz. Tyle, co kot napłakał «bardzo mało, odrobinę, prawie nic» napłakać się «wylać wiele łez, popłakać tak długo, że się ma dość płaczu, zmęczyć się… … Słownik języka polskiego
pobeczeć — dk VIIb, pobeczećczę, pobeczećczysz, pobeczećbecz, pobeczećczał, pobeczećczeli 1. «o niektórych zwierzętach (np. owcach, kozach): kilka, wiele razy beknąć, zabeczeć» 2. pot. «spędzić pewien czas płacząc; popłakać» Smutno jej, czasem sobie pobeczy … Słownik języka polskiego